Genel anlamıyla korku; algılanan bir tehdit anında hissedilen gerilim ve bu gerilim sonucunda güçlü bir kaçınma veya kavga etme dürtüsü, kaslarda gerginlik, terleme, yüzde kızarma gibi fizyolojik belirtilerle yaşanan yoğun bir duygusal uyarılmadır (Yavuzer,2007). Bu duygusal uyarılma karşısında kimi çocuk baş edebilirken kimi çocuk ise tek yatamaz, tuvalete gidemez hatta ev içinde ebeveyni olmadan bir odadan diğer odaya dahi geçemez.
Korku, çocuğun gelişim sürecinde var olan bir duygudur. 6 aydan itibaren bir bebek yabancı nesneler, yerler ve kişilere karşı korku geliştirebilmektedir (Keskin, 2010).Tanıdık ve en güvenilir nesne olan anne - babası olmaksızın bebek farklı ortamlara tepkiler verir. Yeni tanıdığı kişilere ağlayarak yaklaşır, anneyi arar. Bu doğal gelişimin bir sonucudur. Hayatı kategorileştirme, yabancı - yabancı olmayan ayrımı iki yaşına kadar devam eder.
Korku hissini besleyen büyüklerin hikayeleri, çocukların dünyasında daha büyük yankılar yaratarak çocukların anlatılan hikayelerin gerçek olduğunu sanmasına sebep olur. Kaygısı çok yüksek olan çocuğa ebeveyn tarafından dış dünyanın tehlikeli olduğunun, yemediği yemeğin cezası olarak öcü geleceğinin söylenmesi, yaramazlık yaparsa terk edip evden gideceğinin söylenmesi çocukların korkularını besler. Bunun sonucunda çoçuğun yaşadığı sorunların sürpriz olmadığını söyleyebiliriz.
Çocukların yaşadıkları korkuları hayali kahramanlar, hikayeler, izledikleri çizgi filmler kaynaklı olabileceği gibi nesnesi gerçek olan eve hırsız girmesine bağlı uyuyamamak, yakın akrabasının ölümü sonrası ailesini kaybedeceği korkusunu yaşamak gibi konular da olabilir. Böyle durumlarda çocuğun korkusu dinlenilmeli, ciddiye alınmalıdır. Ailenin aşırı koruyucu ve kollayıcı tutumundan vazgeçebilmesi için bir çocuk psikoloğundan yardım alınmalıdır. Korku hissi çocukta her ne durum ve şartta olursa olsun onun duygusunu ciddiye alıp dinlemeli, bir takım önlemler almalıyız. Hikaye okuyup, çocuğun yanına oturarak, yaşadığı hissi ciddiye alarak çocuğun korku ile baş etme becerisini geliştirmek için koruyucu destek olabiliriz. Fakat hayat kalitesinin düşmeye başladığı uykudan kaçınma, tek başına uyuyamamak, ağlama krizleri… durumunda bir psikologdan yardım almakta fayda vardır.
Ebeveyn olarak unutulmaması gereken en önemli unsurlar; kaygı ve korkunun normal gelişimin bir parçası olduğu, anne ve baba olarak bu süreci aşmak için çocuklarına karşı sorumlu oldukları ve çocuklarının duygularını, davranışlarını ciddiye almalarının en mutlak kısım oluşudur.
Daha fazla bilgi veya randevu almak için:
Tel:
+90 212 325 75 35
+90 532 153 43 69
E-mail: facetofaceterapi@gmail.com